Over kinderhuis Ramoth en weer een jungle-tour;)
Door: Marretje
Blijf op de hoogte en volg Marretje
30 Oktober 2014 | Suriname, Paramaribo
Heej braka's (blanke mensen:-),
Inmiddels is mijn laatste maand ingegaan. Nog krap 4 weken dan zit ik alweer op Urker bodem. De tijd gaat zo ontzettend snel. Allereerst wat informatie over het tehuis waar ik nu alweer bijna een maand werk. Ramoth kinderhuis. Dit is een tehuis van het "leger des heils". Hier zitten kinderen die uit het binnenland komen zodat ze naar een goede school kunnen, maar ook kinderen waarvan hun ouders niet meer voor hen kunnen zorgen. Redenen zijn voornamelijk dat ze teveel kinderen hebben en geen geld om ze te onderhouden, of omdat de moeder een psychische stoornis heeft (vader is niet bekend). Het jongste kind is 7 en de oudste 15 jaar. Er zitten in totaal 18 kinderen. Naast het kinderhuis hebben ze 5 dagen in de week een crèche voor extra inkomsten. Hier komen iedere werkdag 10-11 kindjes van 0-3 jaar. We draaien de ene week crèche dienst van 7.00-14.00 uur. De andere week doen we huiswerkbegeleiding met de kinderen van het tehuis. Er is een super groot verschil met Claudia A. De kinderen zijn hier heel beleefd. Ze groeten netjes, praten met 2 woorden en hebben respect voor de leiding en voor elkaar. Ook is de leiding veel vriendelijker. Ze zijn blij en dankbaar dat we komen helpen en zeggen dat ook tegen ons. De diensten in de crèche zijn uren van veel knuffelen en spelen met de kleintjes:) De kinderen in het tehuis zijn wel wat gesloten. Ze praten niet graag over hun achtergrond. Zien er vooral blij en vrolijk uit. 1 van de zusters heeft ons wat verhalen verteld. Er zit toch veel meer achter dan dat ze laten zien. Dankbaar werk om iets te kunnen betekenen hier. Al is het niet altijd even makkelijk. De cultuur, de warmte. We moeten ons behoorlijk aanpassen;)
Over op ontspanning..!! Ik ben weer op een jungle tour geweest:) Blanche-Marie om precies te zijn. Afgelopen woensdag werden we opgehaald met een jeep. 8 uur rijden voor de boeg. Tussendoor verschillende stops gemaakt. Een stop in een dorpje witagron waar we geluncht hebben. Wij als meiden moeten natuurlijk dan ook even naar de wc.... Nou was dat niet zo'n goed idee. Het krioelde er van de kakkerlakken. Berdien had niets in de gaten en is als eerst gedaan. Daarna moesten Jennifer en ik nog. Met dat ik de deur open trok kreeg ik overal kippenvel... Brrr... al die beesten.
We moesten ruim 6 uur over een verharde zandweg rijden met soms hele grote kuilen in de weg. Niet zo verwonderlijk dus dat we opeens pfffff hoorden.. En jawel een lekker band. Gelukkig hadden de chauffeur en de gids dit vaker gehad. Ze wisten wat ze moesten doen. Na 10 minuutjes reden we weer. Even daarna zagen we een lui-aard aan de kant van de weg. Hij was bezig over te steken. De gids sprong meteen de auto uit en pakte hem op. Willen jullie ook.. Ja natuurlijk wil ik dat;) Net als een baby bij de ellebogen vastpakken werd er gezegd. Daar stond ik dan met een lui-aard in m'n handen;p Super gaaf!! Ook schoot er een groot beest de weg over. Waarschijnlijk een tijgersoort. Het ging zo snel dat we niet goed konden zien wat voor tijger het precies was.
De eerste nacht sliepen we in Apoera, een indiaans dorp. De volgende dag kregen we een rondleiding door het dorp. Best wel modern. Ik had me een indiaans dorp iets anders voorgesteld...!! Na de lunch door naar blanche-marie. Dit is een plek midden in de jungle. 15 km over een weg die je geen weg kan noemen. Super grote kuilen vol met water. We mochten achter in de jeep zitten. Vet....!!! Een brulaap boven onze hoofden en alle geluiden van de jungle om ons heen. Geweldig!! De eerste nacht daar hebben we op een balkon geslapen in onze eigen hangmatten. De avond daarvoor nog even de jungle in geweest. Pikkedonker op zoek naar een vogelspin. Jammer genoeg niets gevonden:-D. De derde dag naar de moedervallen (watervallen) van blanche-marie. Geweldig mooi om al dat water te zien vallen met een geweldige kracht. Nu is het droge tijd en valt het nog mee met de hoeveelheid water. In de regentijd is het nog spectaculairder. Heerlijk gezwommen en gerelaxt. Dit was zo'n mooi plekje dat we aan de gids vroegen: kunnen we hier niet slapen vannacht? Natuurlijk kon dat geen probleem (topgids)... De laatste nacht dus bij de moedervallen geslapen in onze hangmatten. Groot kampvuur gemaakt voor de wilde beesten. Klamboe om de hangmatten voor de insecten. Zo te gek. Ik was die laatste ochtend behoorlijk vroeg wakker, 6.15 uur. De anderen sliepen nog. Genoten in alle rust van de prachtige natuur, de zonsopkomst en de watervallen. Rond 8.00 uur zijn we wezen zwemmen onder de waterval. Na het genieten was het alweer tijd om naar huis te gaan. Op de terugweg in de auto verschillende soorten apen gezien, slingerend van tak naar tak. Zo'n super gave ervaring weer, de jungle. Alles even helemaal vergeten. Niets moeten en alleen maar genieten. 4 topdagen gehad met z'n allen.
Nou braka's ik weet niets meer te schrijven.. Tot snel zal ik maar zeggen;)
Liefs, Marretje
Inmiddels is mijn laatste maand ingegaan. Nog krap 4 weken dan zit ik alweer op Urker bodem. De tijd gaat zo ontzettend snel. Allereerst wat informatie over het tehuis waar ik nu alweer bijna een maand werk. Ramoth kinderhuis. Dit is een tehuis van het "leger des heils". Hier zitten kinderen die uit het binnenland komen zodat ze naar een goede school kunnen, maar ook kinderen waarvan hun ouders niet meer voor hen kunnen zorgen. Redenen zijn voornamelijk dat ze teveel kinderen hebben en geen geld om ze te onderhouden, of omdat de moeder een psychische stoornis heeft (vader is niet bekend). Het jongste kind is 7 en de oudste 15 jaar. Er zitten in totaal 18 kinderen. Naast het kinderhuis hebben ze 5 dagen in de week een crèche voor extra inkomsten. Hier komen iedere werkdag 10-11 kindjes van 0-3 jaar. We draaien de ene week crèche dienst van 7.00-14.00 uur. De andere week doen we huiswerkbegeleiding met de kinderen van het tehuis. Er is een super groot verschil met Claudia A. De kinderen zijn hier heel beleefd. Ze groeten netjes, praten met 2 woorden en hebben respect voor de leiding en voor elkaar. Ook is de leiding veel vriendelijker. Ze zijn blij en dankbaar dat we komen helpen en zeggen dat ook tegen ons. De diensten in de crèche zijn uren van veel knuffelen en spelen met de kleintjes:) De kinderen in het tehuis zijn wel wat gesloten. Ze praten niet graag over hun achtergrond. Zien er vooral blij en vrolijk uit. 1 van de zusters heeft ons wat verhalen verteld. Er zit toch veel meer achter dan dat ze laten zien. Dankbaar werk om iets te kunnen betekenen hier. Al is het niet altijd even makkelijk. De cultuur, de warmte. We moeten ons behoorlijk aanpassen;)
Over op ontspanning..!! Ik ben weer op een jungle tour geweest:) Blanche-Marie om precies te zijn. Afgelopen woensdag werden we opgehaald met een jeep. 8 uur rijden voor de boeg. Tussendoor verschillende stops gemaakt. Een stop in een dorpje witagron waar we geluncht hebben. Wij als meiden moeten natuurlijk dan ook even naar de wc.... Nou was dat niet zo'n goed idee. Het krioelde er van de kakkerlakken. Berdien had niets in de gaten en is als eerst gedaan. Daarna moesten Jennifer en ik nog. Met dat ik de deur open trok kreeg ik overal kippenvel... Brrr... al die beesten.
We moesten ruim 6 uur over een verharde zandweg rijden met soms hele grote kuilen in de weg. Niet zo verwonderlijk dus dat we opeens pfffff hoorden.. En jawel een lekker band. Gelukkig hadden de chauffeur en de gids dit vaker gehad. Ze wisten wat ze moesten doen. Na 10 minuutjes reden we weer. Even daarna zagen we een lui-aard aan de kant van de weg. Hij was bezig over te steken. De gids sprong meteen de auto uit en pakte hem op. Willen jullie ook.. Ja natuurlijk wil ik dat;) Net als een baby bij de ellebogen vastpakken werd er gezegd. Daar stond ik dan met een lui-aard in m'n handen;p Super gaaf!! Ook schoot er een groot beest de weg over. Waarschijnlijk een tijgersoort. Het ging zo snel dat we niet goed konden zien wat voor tijger het precies was.
De eerste nacht sliepen we in Apoera, een indiaans dorp. De volgende dag kregen we een rondleiding door het dorp. Best wel modern. Ik had me een indiaans dorp iets anders voorgesteld...!! Na de lunch door naar blanche-marie. Dit is een plek midden in de jungle. 15 km over een weg die je geen weg kan noemen. Super grote kuilen vol met water. We mochten achter in de jeep zitten. Vet....!!! Een brulaap boven onze hoofden en alle geluiden van de jungle om ons heen. Geweldig!! De eerste nacht daar hebben we op een balkon geslapen in onze eigen hangmatten. De avond daarvoor nog even de jungle in geweest. Pikkedonker op zoek naar een vogelspin. Jammer genoeg niets gevonden:-D. De derde dag naar de moedervallen (watervallen) van blanche-marie. Geweldig mooi om al dat water te zien vallen met een geweldige kracht. Nu is het droge tijd en valt het nog mee met de hoeveelheid water. In de regentijd is het nog spectaculairder. Heerlijk gezwommen en gerelaxt. Dit was zo'n mooi plekje dat we aan de gids vroegen: kunnen we hier niet slapen vannacht? Natuurlijk kon dat geen probleem (topgids)... De laatste nacht dus bij de moedervallen geslapen in onze hangmatten. Groot kampvuur gemaakt voor de wilde beesten. Klamboe om de hangmatten voor de insecten. Zo te gek. Ik was die laatste ochtend behoorlijk vroeg wakker, 6.15 uur. De anderen sliepen nog. Genoten in alle rust van de prachtige natuur, de zonsopkomst en de watervallen. Rond 8.00 uur zijn we wezen zwemmen onder de waterval. Na het genieten was het alweer tijd om naar huis te gaan. Op de terugweg in de auto verschillende soorten apen gezien, slingerend van tak naar tak. Zo'n super gave ervaring weer, de jungle. Alles even helemaal vergeten. Niets moeten en alleen maar genieten. 4 topdagen gehad met z'n allen.
Nou braka's ik weet niets meer te schrijven.. Tot snel zal ik maar zeggen;)
Liefs, Marretje
-
30 Oktober 2014 - 18:34
Jannie:
Hey Surinaamse:p,
Leuk om zo het verhaal van de jungle te lezen! Je vermaakt je daar wel lees ik.
K had ook niet anders verwacht;)
Nou geniet nog van die laatste paar weken.
Groetjes Jannie -
30 Oktober 2014 - 19:48
Anne-Marie:
Vet gaaf om dit zo allemaal te lezen! Geniet er nog maar van en veel zegen met jullie werk gewenst! -
30 Oktober 2014 - 20:22
José:
Weer z'on mooie jungle ervaring . Wat zal het straks saai zijn op Urk .
Maar weet je, deze belevenissen neemt niemand je meer af .
Succes verder met alles wat er op je pad komt .
liefs José -
30 Oktober 2014 - 21:21
Stephanie:
Wat super gaaf om dit steeds te lezen.. en dat slapen bij de watervallen...zoo gaaf. Je maakt veel mee zo te lezen... geniet er nog maar van... liefs stef -
31 Oktober 2014 - 14:56
Mariska:
Wat een super leuke dingen maak je daar toch mee. Echt leuk om te lezen. Geweldig! -
06 November 2014 - 18:05
Jacoba:
Heyhey mar,
Ik dacht dat jij inmiddels wel wat kakkerlakken gewend was:-p
Je had toch wel spray bij je hea :-p!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
